Selected prose and poetry from สุสานแห่งความหวัง
Selected prose and poetry from สุสานแห่งความหวัง
By feelsoulbleu, translated by Aida Hurttia
แด่คุณ ผู้ที่ไม่ประสงค์จะมีชีวิต
เพื่อรอดวงอาทิตย์ขึ้นอีกครั้ง
To you who do not wish to live
Waiting, once more, for the rising of the sun
เราไม่ได้เศร้าหรือเจ็บปวดแค่เพราะรัก
แต่การมีชีวิตนั้น ช่างสาหัสเหลือเกิน.
– feelsoulbleu
We are not sad or hurt only in the name of love.
oh, how grave it is,
just to live.
– translated by Aida Hurttia
เขาถามฉันว่าร้องไห้ทำไม
ฉันจึงตอบกลับไปว่า
จำเป็นต้องมีเหตุผลมาอธิบายด้วยหรือ?
เขาบอกให้ฉันหยุดร้อง
อย่าทำตัวเป็นเด็กอ่อนแอ
แต่ฉันก็ร้อง
เพราะมันเจ็บปวด
ทุกคนต้องเคยเจ็บ
และความเจ็บทั้งหมดนั้นไม่เหมือนกัน
ฉันไม่ได้ขอให้คุณมาเข้าใจ
หรือถามเหตุผลใด
หากไร้ความอ่อนโยนซึ่งกัน
ก็โปรดปล่อยให้ฉันร้องไห้ต่อไป
ฉันเปล่าต้องการคำสอนใด
หากเพียงแต่คนที่โอบกอด
และพร้อมจะนั่งข้างๆ ฉันเสมอ
ถ้าคุณยังไม่เข้าใจ
ว่ามันเจ็บขนาดไหน
ขอเถิด… ปล่อยให้ตัวฉันร้องต่อไป
ก็เพียงพอ
– feelsoulbleu
They asked me why I’m crying
I asked them,
Must there be a reason?
They told me to stop the tears
To stop being so sensitive,
So goddamned weak,
But I forged on,
Streams of tears.
Because it hurts,
It hurts so much.
Inside everyone, lies pain–
Though, in form, it varies.
I don’t need your understanding,
Nor your sympathy.
If that heart of yours
Is rid of tenderness, please–
Leave me here to cry.
To no avail, you scold me.
My dear, isn’t it obvious?
What I seek is solace,
And for you to be here,
For me,
In sorrow and in joy.
If even now,
The magnitude of my pain
Remains foreign to you–
Please, my love.
Leave me here to cry–
I ask of nothing more.
– translated by Aida Hurttia
“ลาก่อน”
ฉันจักกล่าวราตรีสวัสดิ์
“ราตรีสวัสดิ์”
โปรดตัวฉันจงฝันดี
“โปรดฝันดี”
วัยเยาว์ของฉัน
– feelsoulbleu
“Farewell”
I bid you goodnight
“Goodnight”
May I only have sweet dreams
“Sweet dreams”
My childhood, my past self.
– translated by Aida Hurttia
สำหรับฉัน สิ่งที่ยากที่สุดในชีวิตมิใช่การหาเงิน หรือความร่ำรวยใดๆ หากแต่เป็นการหาความหมายให้ดวงวิญญาณดวงน้อยๆ ดวงนี้เสียมากกว่า
การใช้ชีวิตไปเรื่อยๆ ก็คือการใช้ชีวิตในแบบหนึ่งเหมือนกัน แค่เพียงเพราะความฝันเรามันต่างกัน ไม่ได้แปลว่าชีวิตของฉันนั้นไร้ค่า.
– feelsoulbleu
For me, the hardest thing in life is not the hunt for wealth, but the search for meaning for this little soul of mine.
Living life as it comes is another way one can spend their limited time here on Earth. Just because our dreams are different doesn’t make my life any less worth living.
– translated by Aida Hurttia
ถ้าฉันจำเป็นต้องเปลี่ยนตนเองเพื่อคุณ หรือเพื่อใคร
ฉันจะยอมเป็นดั่งลูกไฟดิสโก ในเพลงของเทย์เลอร์สวิฟท์
คุณเห็นไหม? ฉันไม่มีชีวิตด้วยซ้ำ
คุณอยากเห็นฉันเป็นแบบไหน ฉันก็จะเป็นแบบนั้น
แต่ฉันยังขอพรจากพระเจ้าทุกวัน
โปรดให้ฉันมีชีวิตขึ้นมาหน่อย
เพราะฉันเองก็ไม่อยากจะตายไป
โดยที่ไม่เป็นตัวเองอยู่แบบนี้
เลิกเต้นรำเพื่อคนอื่นเสียที
โมงยามนี้ ฉันแค่อยากใจดี เพื่อตัวเอง
แต่ก็เกรง—
ว่าฉันจะรักคุณมากกว่าตัวเองมากจนเกินไป
— — — — —
การปลดโซ่ตรวนจากคนอื่นนั้นช่างง่ายดาย
แต่มันใช้ไม่ได้ เพราะคุณไม่ใช่อื่นใด
การสูญเสียความเป็นตัวเองเพื่อใครคนนึง
มันอาจจะเป็นความรักอีกแบบก็ได้
แต่คงเป็นในแบบที่เธออยากให้เขารัก
โดยที่เธอนั้น
ลืมกลับมารักตัวเอง.
– feelsoulbleu
If I need to change myself for you, or for anyone,
I’ll be a mirrorball, akin to the one in Taylor Swift’s song.
Can’t you see? I am myself, no longer.
I’ll be whatever you’d like me to be.
But everyday, I pray to the Gods above
To return my soul to what it once was,
Return myself to what I once was.
Reunite my soul, to life.
Because—please—I don’t want to die
In this state of mine.
In this state where I–
don’t recognize myself.
I remind myself:
Stop slow dancing to songs that others
Compose for me.
This instant,
I want to be kinder to myself.
But too late—I’m afraid
I love you more than I love myself.
— — — — —
It’s easy to unshackle myself from others.
But it’s no use,
Because you’re not the others.
Losing sight of who you are
For another being
May be another type of love.
But it must be the type where
You want them to love you back,
The type where
You forget to love yourself, too.
– translated by Aida Hurttia
จริงๆ แล้วดวงอาทิตย์ไม่เคยขึ้น
แต่โลกก็แค่หมุนรอบตัวเอง.
– feelsoulbleu
The sun never rises,
The Earth merely revolves
On and around itself.
– translated by Aida Hurttia
Your body is your body
Your skin is you skin
Your face is your face
Your sex is your sex
Your gender is your gender
– feelsoulbleu
ร่างกายคุณ คือของคุณ
ผิวพรรณคุณ คือของคุณ
ใบหน้าคุณ คือของคุณ
เพศสรีระคุณ คือของคุณ
เพศสภาพคุณ คือของคุณ
ทั้งหมดทั้งมวลล้วนเป็นเพียงของคุณ
มิใช่ ของคนอื่นใด
– translated by Aida Hurttia
ฉันเหมือนคนกำลังจมอยู่ในมหาสมุทรอันกว้างใหญ่
ไม่มีแม้แต่เสียงเพรียกร้องใด
ฉันเปล่าซ่อน
ฉันแค่รอวันที่จะได้ถูกค้นพบ
มีคนยื่นมือมาแล้ว
แต่ฉันแค่เอื้อมไปไม่ถึง.
– feelsoulbleu
I’m drowning in the vast ocean—
No cries.
I’m empty.
All I can do is wait,
Wait for the day to be discovered.
The day I am recovered.
Someone has reached out—
But they are out of my reach.
– translated by Aida Hurttia
โลก
บางครั้งฉันก็เศร้าเหลือเกิน ฉันรู้สึกผิดที่ตัวเองมีความสุข ทั้งๆ ที่จริงการมีความสุขไม่เห็นจะต้องรู้สึกผิดเลยนี่นา บางคราวฉันก็คิดนะว่าอยากให้คนรอบตัวมีความสุขกันเยอะๆ บ้าง มองโลก ในแง่ดี ไม่เครียดหรือกังวลกับสิ่งต่างๆ มากจนเกินไป เพราะถ้าพวกเขามีสิ่งเหล่านั้นแล้ว พวกเขาจะได้เลิกบั่นทอนความสุขของฉันเสียที ทำไมพวกเขาถึงอนุญาตให้ตัวเองมีความสุขไม่ได้สักทีล่ะ?
เธอลำบากมามากก็จริง
แต่อย่าเอาความรู้สึกเหล่านั้นไปทำให้ใครรู้สึกไม่ดีเลยนะ
ส่วนฉันนั้นรู้ดีว่าความเจ็บปวดมันเป็นยังไง
ฉันเลยเข้าใจว่าไม่ควรเอาสิ่งนั้นไปมอบให้ใครเป็นอันขาด.
– feelsoulbleu
This planet
Sadness is a frequent visitor of mine. My happiness, in all its rarity, is overrided by my guilt. Why does being happy feel like such a crime? I wish the people around me could be happier more often — view all things from a more positive light, and not be so overly anxious all the time. Because if they were, they could finally stop trying to take away my happiness. Why can’t they just allow themselves to be happy?
You’ve had it difficult, I know,
But don’t take those feelings out on someone else.
As for me, I know damned well what pain feels like –
I know it well enough
To never allow anyone else to feel that feeling,
The same way that I did.
– translated by Aida Hurttia
“ชู่ว์ อย่าเสียงดังมากนักสิ
เดี๋ยวคนอื่นได้ยินนะ”
ตอนนั้นเวลาประมาณตีสอง ฉันตื่นขึ้นมาพร้อมกับความคิดที่ว่าทำไมฉันต้องมาบนโลกนี้ด้วยนะทั้งๆ ที่ไม่มีใครต้องการฉันสักคน ไม่มีใครเข้าใจฉัน ไม่มีเหตุผลอะไรที่ฉันจะต้องดันทุรังใช้ชีวิตอันแสนเจ็บปวดนี้เลย
ฉันเดินไปหยิบหูฟังแล้วเปิดเพลงศิลปินคนโปรดของฉัน ฉันชื่นชอบที่จะใส่หูฟังตอนนอน เพราะมันรู้สึกราวกับว่าฉันมีเพื่อนอยู่ด้วย แล้วอีกอย่างหนึ่งคือฉันเกลียดเสียงรบกวนตอนกลางคืนเอามากๆ ฉันเปิดเพลย์ลิสต์อัลบั้ม Red ของ Taylor Swift จากนั้นก็ปล่อยมันเล่นไปเรื่อยๆ จนมาถึงเพลง Forever Winter ฉันได้ฟังเพลงนี้ในเวลาที่พอเหมาะและพอดี มันเลยทำให้ฉันร้องไห้ออกมาเหมือนคนบ้า เพราะเหมือนเทย์เลอร์กำลังบอกกับฉันว่า
“ได้โปรดอย่าเพิ่งจากไปไหน ฉันจะคอยเป็นแสงสว่างให้เธอเสมอ แม้เธอจะอยู่ในความมืดมิดของตัวเอง
โดยไม่ยอมให้แสงใดเล็ดลอดเข้าไป แต่ฉันจะอยู่ครงนี้ ฉันจะอยู่กับเธอ โปรดเธอจงรู้ไว้ ”
หลังจากนั้น ฉันถึงมารู้ว่าเพลงนี้เป็นเพลงที่เทย์เลอร์แต่งถึงเพื่อนสนิทคนหนึ่งที่เป็นโรคซึมเศร้าและเสียชีวิตจากการเทคยาเกินขนาด แปลกมากที่เสียงเพลงและเนื้อร้องแค่นั้นสามารถช่วนช่วยชีวิตฉันไว้ได้ และหลังจากคืนนั้นมา ฉันก็เลิกคิดเรื่องการฆ่าตัวตายอีกเลยจนถึงทุกวันนี้ ฉันตัดสินใจที่จะมีชีวิตต่อไปเพราะเพลงๆ นึง แปลกดีเหมือน กันนะ ที่มนุษย์คนหนึ่งสามารถรักมนุษย์อีกคนที่ไม่เคยเจอหน้ากันได้มากขนาดนี้
ตั้งแต่วันนั้น ทุกๆ ครั้งที่ฉันร้องไห้ ฉันก็จะนึกถึงเทย์เลอร์ก่อนเสมอ ฉันในวัยเด็ก ที่พยายามไม่ส่งเสียงดังเพราะที่บ้านไม่เก็บเสียงหรือเพราะกลัวว่าพ่อแม่จะได้ยิน ฉันไม่อยากให้ใครได้ยิน ฉันไม่ชอบให้ใครมาถามอะไรคอนที่ฉันร้องให้ เพราะคนส่วนใหญ่ก็มักจะถามเอาเหตุผล ซึ่งฉันไม่มีเหตุผลมาอธิบายความรู้สึกนี้ให้พวกเขาหรอก และด้วยเหตุผลที่ว่ามานั้น ในตอนเด็กฉันจึงคอยเตือนตัวเองอยู่บ่อยๆ ว่า
“ชู่ว์… เบาเสียงหน่อย เดี๋ยวคนอื่นได้ยิน”
– feelsoulbleu
“Shhh don’t be so loud
Others are gonna hear”
It was two in the morning. I woke up with the thought: why must I be on this planet, even though there is no one that needs me, or wants me here — no one understands me. I see no reason for me to struggle through this life of great pain.
I walked across the room and grabbed my headphones, and played a song by my favorite artist. I love wearing headphones to sleep because it makes me feel as though I have a friend lying next to me. Plus, I hate disturbances at night. I play Taylor Swift’s album Red. I let it play, song after song, until I finally get to Forever Winter. It was at the right time, at the right point in my life, that I listened to this song—and so I cried. I cried so much that, to another person, they would’ve thought I was crazy. It felt as though Taylor was telling me:
“Please don’t leave. In that darkness of yours, I will be your light.
I will let no light escape, and no other light enter. I will be here, with you, please don’t ever forget that.”
I later learned that this song was written by Taylor for a close friend of hers who suffered from depression and died of an overdose. Strange is it not, that one song can save my life. After that night, I’ve pushed away any the suicidal thoughts, even until this day. I decided to go on living because of a single song. How very strange that one human being can love another being whom they’ve never met, this much.
From that day forward, every time I cry I always think of Taylor. When I was a kid, I tried to be quiet because sounds from inside the house could be heard even outside, and because my parents would hear my cries. I want no one to hear because I hate when people would ask me about my crying. Because people would always ask why. But for them, I had no explanation. For that reason, as a child, I kept reminding myself:
“Shh… lower your voice. Others might hear.”
– translated by Aida Hurttia
บางครั้ง ฉันก็รู้สึกเหมือนสูญเสียทุกอย่างไป
บางครั้ง ฉันก็ว่างเปล่า และจำอะไรไม่ได้เลย
บางครั้ง ฉันก็ไม่รู้ว่าตัวเองควรทำอะไร
ฉันจึงอยู่นิ่งๆ ปล่อยความคิดให้โลดแล่นไปไกลแสนไกล
จากนั้น ฉันก็จะค่อยๆ เดินกลับมา
ด้วยมือและเท้าอันว่างเปล่า —
เหมือนไม่มีอะไร
เพราะฉันได้ทิ้งความฝัน และวิญญานของฉันเอาไว้
ณ ที่แห่งนั้นแล้ว.
– feelsoulbleu
Sometimes, I feel as though I’ve lost everything.
Sometimes, I’m empty—and remember nothing.
Sometimes, I don’t know what it is that I should do.
So I sit, allowing my thoughts to travel unimaginable distances
Until I eventually walk back, in no great rush
On my bare two feet, hands empty —
Because I have abandoned my dreams, and my soul
Already at that faraway place.
– translated by Aida Hurttia
ชีวิตมนุษย์นั้นเกิดมาพร้อมความว่างเปล่า
นั่นจึงเป็นเหตุให้เราตามหาความหมาย
ที่จะดำรงอยู่ในความว่างเปล่านั้น.
– feelsoulbleu
Us humans, we are born with emptiness
Which is why we search for meaning
Lying within that nothingness.
– translated by Aida Hurttia
KIS Today 